मी सतेज आणि संदीप ट्रेझर पार्क…

“काळया पिशव्यांमध्ये सगळं सामान भरलेलं अशा पाच किंवा सहा पिशव्या त्या पिशव्यांच्या सिंहासनावर बसलेला एक वाटसरू ….काळे ढगळे कपडे वाढलेली दाढी काळी टोपी सगळं कसं विस्कटलेलं ……मी सतेज आणि संदीप ट्रेझर पार्क येथे रात्री दहाच्या दरम्यान गेलो होतो हे दोघे एटीएम मध्ये गेले मी जरा लांबच उभे राहिले तिथे त्या माणसाला कोणी तरी खायला आणून दिले आणि तो माणूस खाऊ लागला. तेवढ्यात सतेज आणि संदीप आले मी पण गाडीकडे चालू लागले.मी आणि संदीप आलो गाडी जवळ… आणि सतेज कुठे आहे म्हणून मागे वळून पाहिले तर आमचं हे पिल्लू कोणाबरोबर पटकन न बोलणार, आवडलं कोणी तरच बोलणार. त्या माणसाबरोबर गप्पा मारत होतं. मी हसले आणि त्याच बोलून होईपर्यंत थांबले मग तो माणूस हातवारे करून म्हणाला जा बाळा आई बोलवते हे मी एकले मग सतेज टाटा करून आला मी म्हणलं काय बोलत होतास तर म्हणतोय फार गरम होतंय असं सांगत होतो आणि विषय बंद करून बाकीचं न सांगता गाडीवर बसला मला राहून राहून आश्चर्य, कौतुक वाटत होतं की हा काय बोलला असेल याला भीती कशी नाही वाटली . प्रत्येक आईची इच्छा असते तसे लगेच मनात विचार तरळून गेला असंच माझं बाळ मोठं होऊ दे सगळ्यांची प्रश्न जाणून घेऊन दे सगळ्यांबरोबर बोलू दे आणि ते सोडवण्याची ताकद आणि बुद्धी त्याच्यामध्ये येऊ दे !!!!!”

Translation

Amid the dark and eerie night, with everything shrouded in blackness, there sat an ATM, surrounded by five or six shady figures. Dressed in black clothes, sporting dark beards and black caps, they all looked menacing. It was me, Satej, and Sandeep at the Treasure Park around ten at night. Both of them went to the ATM, while I stayed a little behind. I noticed someone offering money to a person there, and he started eating it.
As soon as Satej and Sandeep arrived, I started the car. We came closer, and when I looked ahead to see where Satej was, he gestured for me not to say anything, just to like whatever he said. He was engaged in a conversation with those people. I chuckled and waited until he finished speaking. Then, he turned to the man and said, “Let’s go, mother is calling you.” I was perplexed when Satej returned to the car.
I asked him what he said, and he replied that he was speaking very harshly, and to avoid further discussion, he diverted the topic and left. As I sat in the car, I couldn’t help but marvel at how fearless he seemed and how effortlessly he handled the situation. It struck me that every mother’s wish is to see their child grow up and become wise enough to answer everyone’s questions and to possess the strength and intelligence to let go of things!